Ik seizoen je

Als jij en ik een landschap waren
dan zouden bergen zichzelf verzetten

Verwonderd over waar bloemen bloeien, zien hoe ook wij groeien
En dat het waar is dat onkruid niet vergaat

Nieuwsgierig naar onontgonnen gebieden
Een schatkaart die zichzelf vormt, gaande weg
En ontdekken hoe rijk we zijn
Dat wij zelf de schat zijn

Overal onszelf in terug vinden
Wetend dat onze mijnenvelden ook die van de ander zouden kunnen zijn

Zelfs over oceanen zouden we bruggen slaan

We zouden voedingsbodems zijn
Irrigatiesystemen
waarbij tranen als hemelwater de zaden voor de toekomst bewateren

Ook hier zou het in de sterren geschreven staan
En het zou niet zomaar uit de lucht gegrepen zijn, maar geworteld in de dieptes van het nu

Als jij en ik een landschap waren, dan zouden seizoenen komen en gaan
Maar wij zouden blijven